چین و ایران دو کشور در دو سوی قاره پهناور آسیا که از جهات مختلفی، نیازها و دغدغه مشترکی دارند. تمایل چین برای دستیابی به قدرت هژمون در سطح جهان و تمرکز قابل توجه این کشور بر موضوعات اقتصادی و تبدیل شدن این خواسته به عرصه اقتصاد سیاسی نشانگر رقابت آشکار این کشور با ایالات متحده امریکا است. قرارداد 25 ساله میان ایران و چین از مهمترین توافقات ایران پس از انقلاب اسلامی بوده است که در دوران دوران گذار به یک نظم سیاسی بینالمللی رقم خورده است. در این میان رقابت شدید امریکا و چین، پیدا کردن نقش جدید و اثرگذار برای کشورهای مختلف از جمله ایران بسیار مهم است. پژوهش حاضر با محوریت قرار دادن آثار و نتایج قرارداد 25 ساله میان دو کشور به دنبال پاسخ به این پرسش است که نتایج ناشی از قرارداد 25 ساله ایران و چین برای دو کشور کدام است؟ فرضیه مقاله این است: مشارکت راهبردی دو کشور در خاورمیانه، تبدیل شدن ایران به محور ثبات در منطقه و کسب منافع اقتصادی از جمله دستاورد دولت ایران و خرید نفت ارزان از سوی چین، فروش کالای گران به ایران و قرار دادن ایران در مقابل امریکا برای دور نگه داشتن از توجه امریکا به آسیای شرقی است. نتایج تحقیق نیز نشان داده است که بر مبنای تجدیدنظرطلبی در نظام بینالملل، دو کشور ایران و چین به یکدیگر پیوند میخورند، چین بازیگری با رویه تجدیدنظرطلبی نامحدود به دنبال بدست گرفتن هژمونی در سطح جهانی و ایران نیز بازیگری تجدیدنظرطلب محدود برای ارتقای جایگاه خود در نظام بینالملل و البته حفظ جایگاه خود در منطقه غرب آسیا است. در مقاله حاضر از روش تحلیل تأثیر روند و چارچوب نظری دولت تجدیدنظرطلب استفاده شده است.
ترکی, هادی. (1403). تجدیدنظرطلبی ایران و چین در نظام بینالملل؛ چالشها و دستاوردهای قرارداد 25 ساله. مطالعات اقتصاد سیاسی بین الملل, (), -. doi: 10.22126/ipes.2025.9867.1619
MLA
هادی ترکی. "تجدیدنظرطلبی ایران و چین در نظام بینالملل؛ چالشها و دستاوردهای قرارداد 25 ساله". مطالعات اقتصاد سیاسی بین الملل, , , 1403, -. doi: 10.22126/ipes.2025.9867.1619
HARVARD
ترکی, هادی. (1403). 'تجدیدنظرطلبی ایران و چین در نظام بینالملل؛ چالشها و دستاوردهای قرارداد 25 ساله', مطالعات اقتصاد سیاسی بین الملل, (), pp. -. doi: 10.22126/ipes.2025.9867.1619
VANCOUVER
ترکی, هادی. تجدیدنظرطلبی ایران و چین در نظام بینالملل؛ چالشها و دستاوردهای قرارداد 25 ساله. مطالعات اقتصاد سیاسی بین الملل, 1403; (): -. doi: 10.22126/ipes.2025.9867.1619