تاثیر هوش مصنوعی بر ظرفیت کنش‌گران در اقتصاد سیاسی بین الملل

نورمحمدی, مرتضی; تقی پور اردشیری, هادی

doi:10.22126/ipes.2025.11834.1730

تاثیر هوش مصنوعی بر ظرفیت کنش‌گران در اقتصاد سیاسی بین الملل

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

¹ علامه طباطبائی

² دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی

10.22126/ipes.2025.11834.1730

چکیده

هوش مصنوعی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای تکنولوژیکی قرن حاضر، تأثیرات عمیق و گسترده‌ای بر حوزه‌های مختلف اقتصاد سیاسی بین‌الملل گذاشته است. یکی از مهم‌ترین این تأثیرات، تحول بنیادین در ظرفیت کنش‌گران این حوزه است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیرات هوش مصنوعی بر ظرفیت کنش‌گران اقتصاد سیاسی بین‌الملل انجام شده است. سوال اصلی پژوهش این است که هوش مصنوعی چگونه ظرفیت کنش‌گران را در اقتصاد سیاسی بین‌الملل تغییر داده و چه پیامدهایی برای ساختارهای سنتی قدرت و کنش‌گری به همراه داشته است؟ فرضیه پژوهش بیان می‌کند که هوش مصنوعی در حال ایجاد تحولی اساسی در ظرفیت کنش‌گران، از انسان به فراانسان (ماشین‌ها و سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی) است. روش پژوهش کیفی و توصیفی-تحلیلی بوده و داده‌ها از طریق مطالعه منابع موجود، مقالات علمی، گزارش‌های معتبر و تحلیل‌های موردی جمع‌آوری شده‌اند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که هوش مصنوعی ظرفیت‌های نوین فراانسانی را برای کنش‌گران ایجاد کرده است که پیش از این وجود نداشت. از جمله این تأثیرات می‌توان به کمرنگ‌شدن نقش دولت‌ها به عنوان بازیگران مهم سنتی، قدرت‌گیری نهادهای فراملی و شرکت‌های چندملیتی، و همچنین ظهور محیط نوین کنش‌گری هوشمند اشاره کرد. در نتیجه، هوش مصنوعی با افزایش دقت، سرعت و توان تحلیل داده‌ها، به کنش‌گران امکان تصمیم‌گیری بهتر و سریع‌تر در عرصه‌های پیچیده اقتصاد سیاسی بین‌الملل را داده است و این امر به ویژه در حوزه‌هایی مانند تجارت بین‌الملل، سیاست‌گذاری اقتصادی و مدیریت بحران‌های جهانی مشهود است.

کلیدواژه‌ها